Wednesday, March 2, 2016

Eight monks disrobing daily: Speaker

From Daily mirror Online - (S.A.U. De Silva)

Speaker Karu Jayasuriya said that Buddhist Monks disrobing had become a challenge and that eight monks disrobe each day, thereby affecting the functioning of many temples throughout the country including those in Colombo and the suburbs. 

The Speaker was explaining the present malady facing the Buddha Sasana at a Damma Discussion held recently at the Kandegoda Maha Cheithiya Pirivena Temple in Balapitiya coinciding with an event to hand over credentials to the Senior Professor of the Department of Philosophy at the Human Science Faculty of the Kelaniya University, Ven Kandegoda Wimaladhamma Anunayaka Thera, for the Anunayaka position of the Ambagahapitiya sect of the Amarapura Chapter. 

The ceremony was held under the patronage of the Chairman of the Amarapura Maha Sanga Sabha, Rajakeeya Panditha Ven. Dodampahala Chadrasiri Nayaka Thera. 

The Speaker also said he was sad to note a news item that had appeared in some foreign media outlets about recent events that took place in the country that had brought disgrace to the Sasana. The Nikaya Kathikawatha (convention) was introduced by the government to confer judicial power to the Sanga Sabha on the advice of the Maha Nayaka Theras.

 He said even after 90 years the Kathikawatha could not be amended. However, he said this Bill would not be introduced in Parliament. 

The world has today recognized the importance of Buddhism as a religion and Sri Lanka has the responsibility of spreading the knowledge of the Dhamma to the world. Buddhism has received state recognition in Austria and US President Barack Obama takes a Buddha Statue with him wherever he goes and engages in meditation. This shows that the important role Buddhism plays in the world, the Speaker said.

Tuesday, March 1, 2016

Wettimuny slams past cricket administrators

From The Daily News - SA'ADI THAWFEEQ
Former Sri Lanka Test cricketer and interim committee chairman Sidath Wettimuny blamed past elected administrators of Sri Lanka Cricket for the national team's poor performances in international cricket today.

Commenting on Sri Lanka's 23-run loss in the Asia Cup match to Bangladesh at Mirpur on Sunday, Wettimuny said, "I have always said that before long we would lose to Bangladesh. I don't blame the players or anybody at the moment but I blame all the past board elected administrations who for the purpose of a vote never did what has to be done by developing the next level of our cricket.

"We have been basking in the glory of our 1996 World Cup win for way too long and it's hitting us now. This is what successive elected boards never realized that we have to revamp our cricket. We have stayed so long it will take a long time to get out of it as well.

"You can't blame the cricketers because this is what they are exposed to - a certain level. How do you know what the next level is," he questioned.

Sri Lanka who had never lost a T20 international to Bangladesh were restricted 124-8 chasing 148 for victory. The defeat was their eighth in 12 T20 Internationals since winning the World T20 title in 2014.

"It was hard to swallow the defeat against Bangladesh. I am surprised that Sri Lanka are a little below par at the moment. I don't know whether the nature of the wicket is bothering our guys or what.

"Our technical skills in my opinion have deteriorated a lot I don't know whether something is wrong in our system," said Wettimuny, a technically accomplished opening batsman who has the honour of scoring his country's maiden Test century - 157 against Pakistan at Faisalabad in 1982.

"You see how crooked the bats are coming down they are all over. You don't have that sense of confidence. When you watch a player and once he gets in you know he is there for the long haul, but there is no assurance from the present players that they can win a match for you," he said.

"You have to watch one of the club matches and ask yourself is this the competition that is required to compete at that level".

"When other countries are playing at the highest level with their IPL's and BPL's etc. we are found wanting.

"Our only hope is Graham Ford (the head coach) who is good, given a little time would be able to put things right".

"He has a tough task to get Sri Lanka out of this mess that's the only way I see it".

Wettimuny said that for years Cricket Boards have been tampering and pandering to club pressures and never allowed a tournament stronger than the existing ones to take place.

"The clubs are pulling it down. They think because we won the World Cup in 1996 playing club cricket it can still remain the same. They don't realize that everything is changing. Indian cricket today is not what it was 10 years ago. They have come a long way," said Wettimuny.

"The bottom line is, don't look at what is happening today this is a problem which has come from a long time.

"It is the culmination of years of poor vision by the elected committees not realising that the game has to go onto another level. You cannot every day depend on club cricket and think because you won the 1996 World Cup that things are the same. What they don't realize is others have gone on ahead whereas we are trying to hold onto the same old thing and wait. You feel sorry for our cricket," he said.

Wettimuny said the defeat at the hands of Bangladesh had to happen for there to be a public outcry where our cricket is heading.

Video - We Do Not Plan To Form New Party, Says Gammanpila


Reminiscing! - Rohitha Rajapaksa on Sri Lanka's first satellite with Ada Derana Chatura

What happened?????


SB Dissanayake Tipped To Be New UPFA General Secretary

From Asian Mirror
Minister S.B. Dissanayake is tipped to be appointed as the new General Secretary of the United People's Freedom Alliance, informed political sources said.
Born in 1951, Dissanayake entered electoral politics by unsuccessfully contesting from the Hanguranketha Electorate in the 1977 General Election under the Sri Lanka Communist Party ticket. He later joined the Sri Lanka Freedom Party and entered parliament in 1989.
He served as a Cabinet Minister from 1994 under the presidency of Chandrika Bandaranaike Kumaratunge and was also appointed SLFP General Secretary. He broke away from the SLFP in 2001 and joined the UNP.
Dissanayake was imprisoned in 2004 for contempt of court. He was released in 2006 by the then President Mahinda Rajapaksa government. Dissanayake later joined the SLFP and served as a Cabinet Minister under Rajapaksa.
Dissanayake entered the national government in 2015 following Maithripala Sirisena's victory in the Presidential Election in January 2015.
The UPFA General Secretary position was left vacated by the demise of Prof. Vishwa Warnapala last Saturday.

Senior Police Offier Likely To Be Arrested Over Thajudeen Murder

With input from Asian Mirror
A former senior police officer is to be arrested soon for destroying evidence and suppressing police investigation conducted over death of Wasim Thajudeen after the court confirmed that he was murdered, CID sources said.
Investigations have started against three heads of the Presidential Security Division, a group of soldiers, and a son of an elite family. They are to be arrested if circumstantial evidence corroborates against them.
Former Captain of the Havelock Rugger Team Wasim Thajudeen was found burnt to death in a car near the Shalika Grounds, Narahenpita in 17th May 2012. The police ruled out the incident as an automobile accident. 
Colombo Additional Magistrate Nishantha Peiris ordered CID to arrest suspects of the murder on February 25th.

Monday, February 29, 2016

SLMC’s Basheer Segudawood Clarifies, Says He Called For A Muslim Unit Not A Separate State

From Colombo Telegraph
Chairman of the Sri Lanka Muslim Congress (SLMC) Basheer Segudawood who sparked a fresh controversy following his call for a separate Muslim state at a meeting held in Kathankudy recently, has said that his statement was misconstrued and he only called for a separate Muslim unit and not for a separate state for the community.

However, the Tamil media has carried the news the way I conveyed,” he said.Issuing a statement today, Segudawood said, “In the said meeting, what I mentioned was, about a separated Muslim unit (MuslimAlahu in Tamil) as it is still being canvassed by the Tamil political parties for a merged North & East, as well as powers for self-determination for the Tamil community. This probably has been translated to read as a Muslim separate state in other languages. I do not perceive this to be an act of deliberation, but a mistake in translation.
Segudawood said that Muslims have always been for a united Sri Lanka and even when Lord Soulbury referred to the separation of Ceylon, based on ethnic identity, Dr. T B Jaya declared that the Muslims are happy to live together with their brothers as one country.
“Until the emergence of the internal war and the subsequent turbulence the Muslim community faced, a need for a separate identification politics did not arise. History has provided ample evidence to prove that the welfare of the Muslim community has been largely depending on the leaders of the country. In the past few years we have faced discrimination and adversities. The country’s leadership has been blowing hot and cold in the past, when issues of Muslim security and welfare were brought to their notice,” Segudawood said.
He also noted that whenever a call is made towards Muslim aspirations, it is referred or inter twined with “Jihad” which has never been an entity in Sri Lanka. “It is said in a fashion to portray the community as a violent race. There is no evidence on record to prove the existence of Jihad or anything similar to that has been a security threat to the state or any community any day.
This has been a ploy by a few with ulterior motives to provide ammunition to rubble rousers to have political mileage,” Segudawood charged.
He emphasized that as political leaders of the community, it is their responsibility to provide a permanent and lasting solution. He emphasized upon the need to create a system for the community’s welfare, rather than looking for mercy from political leaderships. “We as Sri Lankans have experience, in witnessing suppression and discrimination resulting in violence. So, Muslim leaders should ensure the generations to come should not have a need to take this as precedence to win their rights. We are morally obliged, to ensure a peaceful future and harmonious living for our future generations,” Segudawood said.
He emphasized that when the Tamil community is demanding justice for the injustice caused during the end times of the war, the Muslim community is also demanding justice for loss of life and possessions, inflicted in the 1990s. “So, two different solutions cannot be provided to a more or less an identical problem,” he said.
He charged that even with the present governance, only the Tamil issue is given due consideration and importance, and not much is spoken about the Muslim aspirations. “Both communities have grievances and unresolved issues. Hence, both need to be addressed in the correct perspective,” he said.
“So, it is a totally fair call to demand for a separate Muslim unit, if a similar solution is to be granted to another community as a solution for their grievances. This will safeguard the community as well as the Muslim political parties, which are today a force to be reckoned with. I am of the view, that in such an event where we fail to record our demands, Especially the SLMC, will eventually be reduced to the name board, with having no tangible impact to make in politics,” he said.
He also noted that the call for a separate Muslim unit was initially mooted by SLMC’s late leader M H M Ashraff . “With the birth of National Unity Alliance (NUA), the initial call for the Muslim identification politics was transformed into national politics. With time, space and circumstances, considering the Social and economic security and the welfare of the community, the leaders took timely and appropriate decisions, to suit the need of the hour,” Segudawood added.

Lasantha assassination: 40 military intelligence personnel quizzed

( Indika Ramanayake) The Daily Mirror

The Criminal Investigation Department has questioned more than 40 Military Intelligence personnel during the past few weeks in connection with the assassination of Sunday Leader Editor Lasantha Wickrematunge. 

According to Police Headquarters sources, intelligence officers of various ranks including colonel, major, captain and other rankers like sergeant, corporal and private had been summoned for questioning from time to time and had their statements recorded. 

Most of them had been summoned in connection with evidence gathered by listening to recordings of telephone conversations between them at around the time of the killing. 

The CID will also question a senior military officer and a senior military intelligence officer in due course, the sources said. 

Lasantha Wickrematunge was gunned down by two unidentified gunmen on the morning of January 8, 2009 at Attidiya, as he was on his way to work.

Woman in black allegedly holding severed child's head near Moscow metro station detained (GRAPHIC)

From RT News
A woman dressed all in black and holding what is thought to be a child’s severed head has been arrested near a metro station in Moscow. She was shouting, “I am a terrorist,” and reportedly threatened to blow herself up.

According to LifeNews, the victim was a girl, identified as Nastya M. After the murder, the female suspect went to a metro station, where she was stopped by a local police officer. She immediately took the severed child’s head from her bag and started shouting that she had killed the child. The suspect is currently being detained by police authorities, Russian media reported. 
“The end of the world is coming in a second…I’m your death,” the woman is heard shouting in the video released online. “I hate democracy. I’m a terrorist.”
She is heard shouting that she has been “cursed” and “destroyed” “so many times.”
“I'm your suicide bomber… I'm going to die in a second…The end of the world…,” she shouted.
The woman appeared near Oktyabrskoye Pole metro station in northwest Moscow. 


Russia’s Investigative Committee later released a statement that rescuers have found a body of a three or four-year-old child after extinguishing a fire in a Moscow apartment block. A preliminary investigation revealed that the suspect is a children’s nanny in her late 30s, who is a citizen of a “Central Asian country.”
The suspect waited until the child’s parents left the apartment with an older child, then killed the child and set the apartment on fire, the Investigative Committee said.
The mother of the murdered child was taken to hospital in unconscious after she learned the news, Russia’s Zvezda TV channel reported.
Earlier on Monday, reports emerged that police had found a child’s headless body while extinguishing a fire at a Moscow apartment block. The child was about three or four years old, Interfax reported, citing sources. 
The woman, identified by LifeNews as Gulchekhra Bobokulova from Uzbekistan, committed the murder because of her husband’s betrayal. According to LifeNews sources, she failed to explain how the child was connected to her husband. The woman was reportedly drugged, a source in police authorities told Interfax.

Sunday, February 28, 2016

Rats , Rats Everywhere!! Rat population in Colombo city increased

Rat population in Colombo city has increased considerably, exposing the public to a higher risk of diseases being spread by rats.

Following this revelation in a Colombo municipal council study, steps have been taken to contain rats in the area, said chief medical officer Ruwan Wijayamuni.

The highest presence of rats is reported from Fort, Borella and Maradana.

Advice to contain rats can be obtained free of charge via telephone no. 0112 593550, said Dr. Wijayamuni.

Namal as SLFP deputy general secretary?

From LankaNewsWeb
Discussions are presently underway to see that MP Namal Rajapaska, eldest son of former president Mahinda Rajapaksa, is appointed deputy general secretary of the SLFP, reports say.

Initial agreement in this regard was reached when Mahinda met powerful SLFP figures at the funeral of the father of former media ministry secretary Charita Herath. It was attended by Maithri loyalists as well as strong supporters of Mahinda.

Several rounds of talks were held at that house in order to resolve the internal issue in the SLFP.

Mahinda loyalists did not object to incumbent general secretary Duminda Dissanayake.

Both Mahinda and Shiranthi have agreed to Namal being given the position.

Also discussed at these meetings was giving a powerful position to Basil Rajapaksa too. No agreement has been reached as to what position he will be appointed.

At the last general election, the Maithri faction had proposed, in order to unite the two factions, that Gotabhaya be fielded as the prime ministerial candidate, but Mahinda had opposed it.

(Source: Sathhanda)

Hemantha asks CID officers to come to his 'home'!

From LankaNewsWeb

President’s counsel Hemantha Warnakulasuriya has asked the CID to meet him at his official chamber in order for him to give a statement in connection with the defrauding of money to the tune of 93,313 euro (Rs. 14.8 million) at the Sri Lankan embassy in Italy during the period he was the ambassador, say sources close to him.

Officers of the CID have so far only visited former chief justice Mohan Silva, former attorney general Yuvanjan Wijetilake and former justice minister Prof. G.L. Peiris to obtain statements. That was to obtain statement in connection with the conspiracy against the state, and not in connection with any financial fraud.

Since Warnakulasuriya and solicitor general Suhada Gamlath are close friends, the PC has got him to influence the CID, say top officials at the AG’s department. Had Gamlath become the AG by any chance, this financial fraud probe could well have been pushed under the carpet.

Therefore, if Warnakulasuriya does not come to the CID to give his statement, the AG has advised the CID to take appropriate action.

‘What has befallen me today is an example for all policemen’ – Anura Senanayake

From LankaNewsWeb

“Retired policemen are like an skinned banana. Everyone has a poke at it. No one is now with me, after pestering me with good morning sir, good afternoon sir, good evening sir, good night sir and even standing guard at the door when I went to the toilet. They are now afraid even to talk to me,” said retired senior DIG Anura Senanayake.

He made the remark when he met a leading lawyer to discuss what action he could take to prevent his arrest.

“Everyone waited until I became the IG. If the Yahapaalana government did not come, I would definitely have become the IG. I did a lot for the former bigwigs with that position in mind. What has befallen me today is an example for all policemen. When we are ruined, we have us only to defend ourselves. Had the correct thing being done, there is no cause for fear,” he said further. The lawyer advised him to make a special statement before the magistrate, as per clause 127 of the criminal procedure code, and turn state witness.

පින්නවලදී යකා නැටූ තිළිණ ගමගේ තාමත් නඩු අහයි. අධිකරණ සේවා කොමිසම නිදි

කේ ඩබ්ලිව් ජනරංජන

කොළඹ මහේස් ත‍්‍රාත් තිළිණ ගමගේ පින්නවල අලි අනාථාගාරයට අනවසර යෙන් ඇතුළු වී කළ යකා නැටීම ගැන පසුගිය රාවය මුල් පිටුවේ පුවතකින් අනාවරණය කළේය. එහි සඳහන් වූයේ, පසුගිය වසරේ දෙසැම්බර් 23 වැනිදා පින්නවල අලි අනාථාගාරයට බලහත් කාරයෙන් හා අනවසරයෙන් ඇතුළු වූ මේ මහේස්ත‍්‍රාත් වරයා සම්බන්ධයෙන් නීතිය ක‍්‍රියාත්මක නොවීම ගැනය. පුවත්පත්වල පළවූ ආකාරයට, ප‍්‍රවේශ පත‍්‍රයක් නොමැතිව අනාථාගාර පරිශ‍්‍රයට ඇතුළුවීම, අලින්ට ආහාර ලෙස පලතුරු කූඩයක් රැුගෙන යෑම, වෙඩි උණ්ඩ සහිත තුවක්කුවක් ගෙන මහේස්ත‍්‍රාත්ගේ ආරක්‍ෂක පොලිස් නිලධාරියා පරිශ‍්‍රයට ඇතුළුවීම, පුද්ගලයන්ට ඇතුළුවීම තහනම් කර ඇති පිවිසුමකින් පරිශ‍්‍රයට ඇතුළු වීම, සහකාර අධ්‍යක්‍ෂවරිය ඇතුළු නිලධාරීන්ගේ රාජකාරියට බාධා කිරීම ආදි චෝදනා පහක් සම්බන්ධයෙන් මහේස්ත‍්‍රාත් වරයා ගැන පරීක්‍ෂණ පවත්වන්නට පොලිස්පති වරයාට නියෝග කරන ලෙස රජයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ අධිනීතිඥ දිලීප පීරිස්, කොළඹ ප‍්‍රධාන මහේස්ත‍්‍රාත් ගිහාන් පිලපිටියගෙන් පෙබරවාරි 10වැනිදා ඉල්ලීමක් කර තිබේ. රජයේ අධිනීතිඥවරයා එම අවස්ථාවේදී පෙනීසිටියේ නීතිපතිවරයා වෙනුවෙන් වුවද, මහේස්ත‍්‍රාත්වරයා එවිට කියා ඇත්තේ ඒ ගැන නීතිපතිගේ උපදෙස් අනුව කටයුතු කරන ලෙසය. නීතිපතිවරයා නියෝජනය කරමින් රජයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ අධිනීතිඥවරයකු අධිකරණ යෙන් ඉල්ලීමක් කළ විට තවදුරටත් නීීතිපති උපදෙස් අනුව කටයුතු කරන්නට යැ’යි අධිකරණයෙන් ඔහුට දැනුම්දීම විශේෂ කාරණාවකි.

බැලූ බැල්මට ඒ ප‍්‍රවෘත්තියෙන් පෙනෙන්නේ තිළිණ ගමගේ කළ වැරදි වැඩ ගැන හොයන්නට පොලිසියට නියමයක් කරන ලෙස රජයේ අධිනීතිඥවරයා 10වැනිදා අධිකරණයෙන් ඉල්ලා සිටි බවයි. එහෙත් ඇත්ත කතාව ඊට වැඩි දුරක් ගමන් කරයි.

තිළිණ ගමගේ මහේස් ත‍්‍රාත්වරයා දෙසැම්බර් 23 වැනිදින පින්නවල අලි අනාථාගාරයට ඇතුළුවුණේ අනවසරයෙන් හා බලහත්කාරයෙනි. ඔහුගේ පොලිස් ආරක්‍ෂක නිලධාරියා සිටියේ ගිනි අවිය හා පලතුරු මල්ලක් අතැතිවය. මහේස්ත‍්‍රාත්ගේ ආරක්‍ෂාවට සිටින පොලිස් නිලධාරියාට සිය බල ප‍්‍රදේශයෙන් පිටතට මෙසේ යෑමට නීතියෙන් කිසිදු ඉඩක් නැති අතර, ආරක්‍ෂාව පසෙක තබා පලතුරු මලූ උස්සාගෙන යන්නටද බැරිය. අනාථාගාරයට ඇතුළුවී අත්අඩංගුවට ගත් අලි පැටවුන් රඳවා සිටි ස්ථානයට තිළිණ ගමගේ බලහත්කාරයෙන් ගිය විට අනාථාගාරයේ නිලධාරීහු ඔහුට විරෝධය පෑහ. තිළිණ ගමගේ කළේ, පසුව කොළඹ ඇවිත් තමන්ට ‘බාධා කළ’ (තිළිණට බාධා කළේ ඔහු නීතියට එරෙහිව ගිය නිසාය.) අනාථාගාරයේ නිලධාරීන් අධිකරණයට ගෙන්වන ලෙස ඉල්ලා 2016 ජනවාරි 5දා කොළඹ මහේස්ත‍්‍රාත් අධිකරණයේ මෝසමක් ගොනු කිරීමයි.

මේ මෝසම පදනම් කරගෙන පින්නවල අනාථාගාරයේ නියෝජ්‍ය අධ්‍යක්‍ෂ ඞීසී මානවඩු මහත්මියට අධිකරණයෙන් ලැබුණු නොතීසියේ මෙසේ සඳහන් වෙයි. ‘ඉහත අංක දරන නඩුවට අදාළව අධිකරණයේ කිසිදු තහනමක් පනවා නොතිබියදී අංක 334 දරන අලියා බැලීමට ගිය අවස්ථාවේ බාධා කරමින් පලවා හැරි බවට නීතිඥ මහතා මෝසමක් මගින් ගරු අධිකරණයට කරුණු දක්වා ඇත. එබැවින් ඉහත නම් සඳහන් ඔබට පෙබරවාරි 10 දින විවෘත අධිකරණයේ පෙනීසිට කරුණු දැක්වීමට සහ අධිකරණයට අවශ්‍ය සහාය ලබාදීමට ගරු අධිකරණය නියෝග කර ඇති බව මෙයින් දන්වමි. අණපරිදි, රෙජිස්ට‍්‍රාර්.’

ඇත්ත වශයෙන්ම පෙබරවාරි 10දා නඩුව කැඳවුණේ එසේ නොතීසි මත අධිකරණයට කැඳවා තිබූ පින්නවල අනාථාගාරයේ නිල ධාරීන්ගෙන් ‘බාධා කිරීම’ගැන කරුණු විමසන්නටය. මේ පුදුම නීතියකි. මහේස්ත‍්‍රාත්වරයා බලහත්කාරයෙන් හා අනවසරයෙන් රජයේ දේපලකට ඇතුළුවී එහි සිටි නිලධාරීන්ට බාධා කොට, කොළඹ පැමිණ, එම නිලධාරීන් තමන්ට බාධා කළැයි කියමින් ඔවුන් උසාවියට කැඳවන ලෙස මෝසමක් ගොනුකරයි.

පින්නවලදී සිදුවුණේ මොකක්ද? ඒ ගැන එහි නියෝජ්‍ය අධ්‍යක්‍ෂ ඞීපී මානවඩු මහත්මිය අධිකරණයට කරන ප‍්‍රකාශය මෙසේය.
‘2015 දෙසැම්බර් 23වැනි දින සවස 4ට පමණ අලි අනාථාගාරයේ ‘ඒ’ ගේට්ටුව වෙත පැමිණි 65-7959 දරන වාහනයේ පැමිණි ස්වාමින් වහන්සේ නමක්, මෙම වාහනයේ පැමිණ ඇත්තේ කොළඹ මහේස්ත‍්‍රාත් බවත් ඔහු මෙහි සහකාර අධ්‍යක්‍ෂවරයා හමුවීමට පැමිණ ඇති බවත්, තමන්ට පමා නොවී ඉතා හදිසි කාරණයක් සඳහා පරිශ‍්‍රයට ඇතුළුවිය යුතු බවත් ‘ඒ’ ගේට්ටුවේ එම අවස්ථාවේදී රාජකාරියේ නිරතව සිටි ඒ. රංජිත් වෙත කියා සිටියා.

එවිට රංජිත් මහතා කාර්යාලයෙන් විමසා තමා ඔවුනට ඇතුළුවීමට ඉඩ සලසා දෙන බව එම පිරිසට ප‍්‍රකාශ කර කාර්යාලය වෙත දුරකථන පණිවිඩයක් පව 4.01ට පමණ ලබාදුන්නා. එම ඇමතුම ලබාගත් සිරිල් පෙරේරා නමැති නිලධාරියා එලෙස කොළඹ මහේස්ත‍්‍රාත්වරයකු පැමිණ ඇති බවත්, හදිසි කාරණයකට මා හමුවිය යුතු බව කියා සිටින බවත් මට ප‍්‍රකාශ කළා. නමුත් ඒ වන විට ඒ ගේට්ටුව වෙත පැමිණි 65-7959 වාහනයේ වූ පිරිස රංජිත් මහතාට, තමන්ට ප‍්‍රමාද වන බවත් සහකාර අධ්‍යක්‍ෂවරයාගෙන් මේ ඇතුළුවීම සඳහා අවසර ලබාගෙන ඇති බවත්, ඇතුළුවීමට අවසර නොදුනහොත් තමාහට විශාල ප‍්‍රශ්නයක් ඇතිවිය හැකි බවත් පවසා බලහත්කාරයෙන් රාජකාරි යෙහි නියුක්තව සිටි නිලධාරියා බියගන්වා ආයතනය තුළට ඇතුළුවී තිබුණා.

එනමුත් මොවුන් පැවසූ පරිදි මා හමුවීමට නොපැමිණ, ‘ඒ’ ගේට්ටුවේ සිට මීටර් 200ක් පමණ ඉදිරියෙන් අලි ඇතුනට පලතුරු ලබාදෙන මඩුව ඉදිරිපස පිහිටි කුඩා තණ පිටිය අසළින් පව 4.03ට පමණ වාහනයෙන් බැස තිබුණා. එලෙස බැස්සේ සංඝයා වහන්සේ නමක්, සිවිල් වැසියෙක් සහ පලතුරු මලූ කිහිපයක් අතැතිව සිටි ආයුධ සන්නද්ධ පොලිස් නිලධාරියෙක් වූ බවත්, වාහනය පමණක් මාගේ කාර්යාලය වෙත එවූ බවත් එම දින ක්‍ෂෙත‍්‍ර රාජකාරියේ නියුතුව සිටි එච්කේ ප‍්‍රදීප් ප‍්‍රියන්ත මහතා මා වෙත කියාසිටියා. මේ වනවිට මා සත්ව අංශයේ ප‍්‍රධානියා වූ සංජය රත්නායක මහතාට සහ එදින රාජකාරියේ නියුතුව සිටි ආරක්‍ෂක අංශයේ ප‍්‍රධානියාවූ එච්ඒ සුරවීර මහතාට මෙලෙස පුද්ගලයන් පිරිසක් ඇතුළුවී ඇති බවත් ඔවුන් පිළිබඳව විමසිල්ලෙන් සිට කාර්යාලය වෙත ගෙනෙන ලෙසත් දන්වා සිටියා…..පව 4.10-4.15 අතර කාලය තුළදී එම පිරිස පලතුරු මල්ලක්ද සහිතව ආරක්‍ෂක අංශයට සහ සත්ව අංශ නිරීක්‍ෂණය යටතේ අලි ඇතුන් සිටින ප‍්‍රදේශයේ ඇවිදිමින් සිටි බවත්, ඉන්පසු ඔවුන් කාර්යාලය වෙත පැමිණෙමින් සිටින බවත් එච්කේ ප‍්‍රදීප් මහතා සහ සංජය රත්නායක මහතා විසින් මා වෙත වාර්තා කළා. ඒ නිසා මා කාර්යාලයෙන් පිටතට අවුත් ඔවුන් පැමිණි රථය ඉදිරිපස ඔවුන් හමුවීමට සිටගෙන සිටියා.

පව 4.17ට පමණ කාර්යාලය පිහිටි ප‍්‍රදේශයට එම පිරිස පැමිණියා. මා ඔවුන්ගෙන් ඉදිරියෙන් පැමිණි සිවිල් වැසියාගෙන් යම් නිලධාරියකුගෙන් අවසර ලබා පැමිණියේදැ’යි විමසුවා. එවිට එම පුද්ගලයා මෙහි සහකාර අධ්‍යක්‍ෂගේ අවසර මත මෙම පරිශ‍්‍රයට ඇතුළුවූ බව ප‍්‍රකාශ කළා. අලි අනාථගාරය ඒ අවස්ථාව වන විට භාරව සිටින සහකාර අධ්‍යක්‍ෂ වශයෙන් කටයුතු කළේ මා බැවින්ද, මාගෙන් එසේ අවසරයක් ලබානොගත් හෙයින්ද, ඔහු අත ලිඛිත අවසරයක් හෝ මිලදී ගත් ප‍්‍රවේශ පත‍්‍රයක් නොවූ හෙයින්ද, කිනම් සහකාර අධ්‍යක්‍ෂවරයාගෙන් අවසර ලබාගත්තේදැයි මා විමසුවා. එවිට එම පුද්ගලයා තමා තිළිණ ගමගේයැයි වාචිකව හඳුන්වා දෙමින් මෙහි පැමිණියේ ‘චූටි මහත්තයා’ හෙවත් 334 දරන අලියා බැලීමට බවත් පලතුරු ටිකක් කැවීමට අවශ්‍ය බවත් එයට අධිකරණයෙන් අවසරයක් ලබා දී ඇති බවත් කීවා.

එවිට මෙහි දැනට සිටින සහකාර අධ්‍යක්‍ෂ මා බවත්, ඒ අලි පැටියා ඒ වන විට ගාල්කර තිබුණු ස්ථානය මහජනයාට නැරඹිය නොහැකි ස්ථානයක් බවත්, කිසිසේත් අධිකරණයෙන් අප වෙත ලබා දෙන අලින් සඳහා පිටස්තර පුද්ගලයන්ට පලතුරු හෝ වෙනත් ආහාරයක් පශූ වෛද්‍ය පරීක්‍ෂණයෙන් තොරව ලබාදීම කළ නොහැකි බවත් පහදා දුන්නා.

මෙම තත්ත්වය එම අවස්ථාවේදීම මා නියෝජ්‍ය අධ්‍යක්‍ෂ (පින්නවල) වෙත දුරකථනයෙන් කතා කොට දැනුම්දීමට කටයුතු කරන ලද අතර මෙලෙස මහජනයා ළඟාවීමට නොහැකි ස්ථානයකට මෙම පුද්ගලයා ගෙනයෑම සිදුකළ නොයුත්තක් බව ඇයද කියා සිටියා.

එවිට ඔහු කලහකාරී ලෙස හැසිරෙමින් ඔහුගේ දුරකථනයේ වූ, අංක 334 දරන අලියාගේ යැයි සැකකළ හැකි ඡුායාරූප පෙන්වමින්, එම අලියාට අප විසින් හානි කර ඇතැ’යි චෝදනා කරමින්, එම සත්වයා බැලීමටත් පලතුරු කැවීමටත් අවශ්‍ය බව නැවත නැවත කියා සිටියා. එවිට මා එලෙස මහජනයා ළඟානොවිය හැකි ස්ථානයකට යන්නේ නම් විශේෂ අවසරයක් ලබා පැමිණිය යුතු බවත් කියා සිටියා. ඔහු අලි ඇතුන් බැලීමට අවසර ලබාදුන් අධිකරණ නියෝගය නිකුත් කළ මහේස්ත‍්‍රාත්වරයාට දුරකථනයෙන් කතාකොට මේ ප‍්‍රශ්නය විසඳාගන්නා බව මා වෙත පවසා, දුරකථන ඇමතුම් කිහිපයක් ලබාගැනීමට උත්සාහ කළද එම උත්සාහයන් අසාර්ථක වුණා.

එවිට පව 4.35ට පමණ තිළිණ ගමගේ නම්වූ ඒ මහතා ඉතා කෝපයෙන් තමා මේ පිළිබඳව දැඩි ලෙස කටයුතු කරන බව පවසා ‘සී’ ගේට්ටුවෙන්ම පිටව ගියා.’ 
තිළිණ ගමගේගේ යකා නැටීම ගැන ‘ඒ’දොරටුවේ රාජකාරියේ සිටි ඒ. රංජිත් කියන්නේ මෙසේය.
‘පව 4ට පමණ මා රාජකාරි කළ දොරටුව අසළට 65-7959 දරන ජීප්රථයක් පැමිණෙන ලදි. එහි හාමුදුරු නමක් ඇතුළු ගිහියෝ හතරදෙනෙක් සිටියහ. මා වාහනයේ සිටි හාමාදුරුවන් ළඟට ගිය විට එහි සිටි අයකු පැවසුවේ මෙහි පැමිණ සිටින්නේ කොළඹ මහේස්ත‍්‍රාත්තුමා බවත්, ඉතා හදිසි කාරණයකට මැඩම් හමුවීමට කාර්යාලයට පමා නොවී යෑමට අවශ්‍ය බවය. මා ඔවුන්ට කීවා මැඩම්ගෙන් අවසර ගන්නා තෙක් පොඞ්ඩක් සිටින ලෙස. මා මැඩම්ට කෝල් කරන වෙලාවේ ඔවුන් කිව්වා, අපට රස්තියාදු වෙන්ට බෑ, ඉක්මනට යවන්න. පරක්කු කළොත් ඔයාට විශාල ප‍්‍රශ්නයක් වෙයි. උත්තර බඳින්න වෙයි කියලා, මගේ අවසරයක් නැතිව එක පාරටම වාහනය අනාථාගාරය ඇතුළට අරගෙන ගියා.’

මේ කතාවෙන් පැහැදිලි වන්නේ සිය මහේස්ත‍්‍රාත් හයිය පාවිච්චි කරමින් තිළිණ ගමගේ නීතිය තමන් අතට ගෙන රිසි සේ වැඩකරන බවය. මෙවැනි ක‍්‍රියාවක් සාමාන්‍ය පුද්ගලයකු (දේශපාල නඥයකු පවා) කළේ නම් සිදුවන්නේ කුමක්ද? පොලිසිය වහාම ඔහු අත්අඩංගුවට ගැනීමය. එහෙත් තිළිණ ගමගේට ක‍්‍රියාත්මක වන්නේ වෙනම නීතියකි.

ඔහු හොර අලි පැටියකු (අංක 334 නමින් හැඳින්වෙන්නේ ඒ අලිපැටියාය.) ළඟ තබාගත්තේය. ඒ අලි පැටියා හොර අලි පැටියකු බවට තහවුරු කළ තොරතුරු රාශියක් මීට පෙර රාවය විටින් විට එළිදරව් කර තිබේ. නව රජය පත්වී මේ හොර අලි පැටව් ජාවාරම ගැන පරීක්‍ෂණ පවත්වන්නට රහස් පොලිසියට බාරදුන්නේය. රහස් පොලිසිය තිළිණ ගමගේ සතු අලි පැටියා අත්අඩංගුවට ගන්නට යන්නට හදන විට, නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවේ ඉහළ නිලධාරියෙක් (අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරයකු හැටියටද සිටි) එය වැළැක්වීය. හේතුව ලෙස කීවේ, දැනටත් නඩු අසන විනිසුරකු නිසා මාධ්‍යවල එය පළවී තිළිණ ගමගේට අපකීර්තියක් ඇතිවනු ඇතැ’යි යන්නය. ඒ අවසරයෙන්, තිළිණ ගමගේ කළේ තමා ළඟ හිටි අලි පැටියා රාත‍්‍රියක රහසේම වනජීවී කාර්යාලයට ගෙනගොස් බාරදීමය. (ඒ අලි පැටියා වෙනත් එවැනි අත්අඩංගුවට ගත් අලිපැටවුන්ද සමග දැන් පින්නවල විශේෂ කොටසක රඳවා තිබේ.) අලියා බාරදීමෙන්ම ඔහුගේ වරදකාරිත්වය ගැන යම් අදහසක් ලැබෙන නමුත්, අද වන තුරු ඔහුට එරෙහිව කිසිදු පියවරක් ගෙන නැත. වනයේ සිටින අලි පැටව් නීති විරෝධීව සන්තකයේ තබාගෙන සිටීම පොදු දේපල පනත යටතට වැටෙන, අත්අඩංගුවට ගැනුණු පසු ඇප ලබාගැනීමත් අසීරු ගණයේ වරදකි. එහෙත්, ඒ කිසිවක් තිළිණ ගමගේට අදාළ නැත. විකාරය නම්, ඔහුට එරෙහිව කොළඹ ප‍්‍රධාන මහේස්ත‍්‍රාත් අධිකරණයේ හොර අලි තබාගෙන සිටීම ගැන චෝදනා එල්ල වන විට, ඊට යාබද අධිකරණයේ විනිසුරු අසුනට ගොඩවී ඔහු මහජනතාවගේ නඩු අසමින් සිටීමය. රජයේ නිලධාරියකුට එරෙහිව චෝදනාවක් එල්ලවී ඇති අවස්ථාවක පළමුව කැරෙන්නේ, ඔහු තාවකාලිකව හෝ සේවයෙන් ඉවත්කොට පරීක්‍ෂණ ආරම්භ කිරීමය. තිළිණ ගමගේට ඒ නීතියවත් නැත.

මහේස්ත‍්‍රාත්වරුන්ගේ පත්කිරීම්, ඉවත්කිරීම් හා විනය සම්බන්ධයෙන් කටයුතු කරන ආයතනය අධිකරණ සේවා කොමිසමයි. එහි සභාපතිවරයා අගවිනිසුරුය. ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ තවත් විනිසුරුවරු දෙදෙනෙක් එහි සෙසු සාමාජිකයෝ වෙති. එක පැත්තකින් මහේස්ත‍්‍රාත්වරයකු අමු අමුවේ නීතිය උල්ලංඝනය කරමින් කටයුතු කරද්දී මෙන්ම, අනෙක් පැත්තෙන් ඒ ක‍්‍රියාව නිසා රටේ අධිකරණ පද්ධතියේම කීර්තිනාමය පළුදුවී තිබෙද්දී අධිකරණ සේවා කොමිසම ඉන්නේ නොබලා නොඅසා නොදැක නිදාගෙනය. මේ චූදිතයාට එරෙහිව පරික්‍ෂණයක් පවත්වන්නට වත්, ඒ වන තෙක් ඔහු නඩු ඇසීමේ ක‍්‍රියාවලියෙන් පැත්තකට කර තබන්නටවත්, එමගින් අධිකරණයේ කීර්තිනාමය රැකගන්නටවත් කොමිසම අවදියෙන් සිටින බවක් පෙනෙන්නට නැත. වැටත් නියරත් කන්නේ ගොයම් නම්?

ඒ අතර තිළිණ ගමගේ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයට මූලික අයිතිවාසිකම් පෙත්සමක් ගොනුකළේය. ඒ තමා අත්අඩංගුවට ගන්නට යන බවට තොරතුරු තිබෙන බැවින් එය වළක්වන නියෝගයක් දෙන ලෙස ඉල්ලමිනි. ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ, බැසිල් රාජපක්‍ෂ, ටිරාන් අලස් වැනි අය පසුගිය කාලයේ කළේද එයමය. සිත්ගන්නාසුලූ දෙය නම්, ඔහුගේ මේ පෙත්සම විමර්ශනයට ගැනුණේ අගවිනිසුරුවරයා ඉදිරියේ වීමය. තිළිණ ගමගේ අධිකරණ සේවයට පත්කරන්නේ හා ඔවුන්ගේ විනය පාලනය කරන්නේ අධිකරණ සේවා කොමිසම වන විට එහි සභාපති අගවිනිසුරුය. එහෙත් මාර්තු 2වැනිදා මීළඟ විමසුම් අවස්ථාවේ අගවිනිසුරු වරයා නොමැති විනිශ්චයා සනයක පෙත්සම ඇසෙනු ඇති බවට විශ්වාස කළ හැකිය.

හොර අලි නඩු මේ තරමින් වත් පවත්වාගෙන යන්නේ එක පැතතකින් සීඅයිඩියේ හා නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවේ යුක්තිගරුක, නීතිගරුක පොලිස් නිලධාරීන්ගේ හා දිලීප පීරිස් හා තවත් එවැනි රජයේ අධිනීතිඥවරුන්ගේ කටේ හා හිතේ හයියෙනි. හැම පැත්තෙන්ම එන්නේ මේ හොර අලි ජාවාරම්කරුවන් ආරක්‍ෂා කිරීමේ හා බේරාගැනීමේ මෙහෙයුම්ය. තිළිණ ගමගේ, උඩුවේ ධම්මාලෝක හිමි වැනි චූදිතයන් තවමත් නිදැල්ලේ ඉන්නේ ඒ නිසාය. වනයේ සිටින සතුන් අල්ලාගෙන ඇවිත් බොරු පුරාජේරුවට හා බුද්ධාගමේ නාමයෙන් තමන්ගේ පන්සල්වල, නිවෙස්වල තියාගෙන උන්ගේ බෝවීම වළක්වාලන හා දසවද දෙන මේ ගිහි පැවිදි හොරුන්ට එරෙහිව නීතිය තරාතිරම නොබලා ක‍්‍රියාත්මක කරන ලෙස නැවත නැවත හඬ නැගීම අවශ්‍යය.


ඉන්දියානු භීතිකාව

වික්ටර් අයිවන්

මිනිසුන් අතර ලොකු භීතියක් ඇති කොට ඒ ඇතිවන්නට යන ව්‍යසනයෙන් මිනිසුන් ගලවා ගැනීමේ හැකියාව තමන්ට ඇති බව පෙන්නුම් කිරීම නායකයකුට අනුගාමිකයන් දිනාගැනීම සඳහා යොදාගත හැකි පහසු මාර්ගයක් ලෙස සැලකිය හැකිය. මාගේ ගැටවර කාලයේදී මමද විජේවීරගේ දේශපාලන අනුගාමිකයෙක් වීමි. 1970ට පෙර ඔහු අප වැනි අයට භීතිකා දෙකක් මවා පෑවේය. එකක් ඇමරිකන් භීතිකාවය. අනෙක ඉන්දියානු භීතිකාවය. මේ රටවල් දෙකම ඔහු චිත‍්‍රවත් කළේ ලංකාව ග‍්‍රහණයට ගැනීමට දත් විලිස්සාගෙන සිටින බිහිසුණු රකුසන් දෙදෙනකු ලෙසය. 1970ට පෙර ඔහු මෙම රකුසන් දෙදෙනා අතුරින් ප‍්‍රමුඛ රකුසා ලෙස සලකන ලද්දේ ඇමරිකාවය. ඔහු දෙවැනි කැරැුල්ලේදී ප‍්‍රමුඛයා ලෙස ගත්තේ ඉන්දියාවය.

රෝහණ විජේවීර

ඔහු 1970ට පෙර අපට අවධාරණයෙන්ම කියා සිටියේ බලයේ සිටින එක්සත් ජාතික පක්ෂ ආණ්ඩුව 1970දී මැතිවරණයක් නොපවත්වන බවය. ඇමරිකන් වුවමනාව මත හමුදා ආණ්ඩුවක් ඇති කිරීමට අවශ්‍ය සියලූ සැලසුම් සකස් කොට තිබෙන බවය. ඔහු ඒ සඳහා නිදර්ශනය කොට ගත්තේ ඉන්දුනීසියාවය. සුකර්ණෝගේ ආණ්ඩුව හමුදා කුමන්ත‍්‍රණයක් මගින් පෙරලා දමා බිහිවූ සුහර්තෝගේ හමුදා ආණ්ඩුව ඇති කළ මහා ජීවිත විනාශය පෙන්වාදී ලංකාවේද ඒ හා සමාන තත්ත්වයක් ඇතිවන්නට නියමිත බවද කියා සිටියේය. හමුදා ආණ්ඩුවක් ඇති කිරීම සඳහා වන මහා සූදානමක් ඇති බව පෙන්නුම් කිරීම සඳහා ඔහු බෙන්තොට බීච් හෝටලයද නිදර්ශනයක් කොට ගත්තේය.

ඒ කාලයේ අද මෙන් ලොකු විදේශ සංචාරක හෝටල් නොතිබුණේය. බෙන්තොට බීච් හෝටලය ඉදිකෙරෙමින් තිබුුණේ ඒ කාලයේදීය. විජේවීර අපට කීවේ එය සංචාරක හෝටලයක් නොවන බවත් ඇමරිකන් බලකොටුවක් බවත්ය. ඔහු වැඩිදුරටත් කීවේ සංචාරක හෝටලයකට ඒ සා විශාල ගල් තාප්පයක් අවශ්‍ය නොවන බවත් එය සංචාරක හෝටලයක් මුවාවෙන් ඉදිකෙරෙමින් තිබෙන ඇමරිකන් බලකොටුවක් වන බවත්ය. ඔහු එම හෝටලයට දෙන ලද අර්ථකථනය සේ ම ඇමරිකානු වුවමනාව මත හමුදා ආණ්ඩුවක් ඇති කිරීමට සැලසුම් කර තිබෙන බවට ඔහු කරන ලද විවරණයට ඔහුගේ අනුගාමිකයන් බවට පත්ව සිටි අප සියලූදෙනා තරයේ විශ්වාස කළා පමණක් නොව ඒ සියලූදෙනා එක් ආකාරයකින් හෝ තවත් ආකාරයකින් ඇතිවන්නට යන හමුදා ආණ්ඩුවක් පිළිබඳව ඇති කරගත් බිය මුල් කරගත් සාමූහික උමතුවකින් ක‍්‍රියාකරන පිරිසක් බවටද පත්වූයේයැ’යි කිව හැකිය.

ඉන්දියානු විරෝධය

ඔහු දෙවැනි කැරැල්ලේදී ප‍්‍රධාන හතුරා ලෙස කරළියට ගත්තේ ඇමරිකාව නොව ඉන්දියාවය. පළමු කැරැුල්ල කාලයේදී ද ඔහුට ඉන්දියානු ව්‍යාප්තවාදය පිළිබඳ පන්තියක් තිබුණි. එය ඉන්දියාව හා චීනය අතර දේශසීමා යුද්ධයක් පැවති කාලයේදී චීනය විසින් පළකරන ලද ලිපි දෙකක එන කරුණු පදනම් කොටගෙන සකස් කරන ලද විග‍්‍රහයක් විය. දෙවැනි කැරැුල්ලේදී මා ඔහුගේ දේශපාලන අනුගාමිකයකු නොවීම නිසා ඔහු විසින් කරමින් තිබුණු බිහිසුණු අත්හදා බැලීම පිටස්තර විචාරකයකු ලෙස බලාසිටීමේ හැකියාව මට ලැබුණි. වඩමාරච්චි අරගලය, පරිප්පු ආක‍්‍රමණය හා යෝජිත ඉන්දු ලංකා ගිවිසුම ආශ‍්‍රයෙන් රටේ ඇතිව තිබූ උද්වේගකර වටාපිටාව ප‍්‍රයෝජනයට ගනිමින් ඔහු සිය දෙවැනි කැරැුල්ල කරළියට ගත්තේ ඉන්දියානු ආක‍්‍රමණයට එරෙහිව පීතෘ භූමියේ නිදහස වෙනුවෙන් කරන දේශපේ‍්‍රමී යුද්ධයක් යන තේමාව යටතේය. ඒ කාලයේදී ඉන්දියානු භාණ්ඩ විකිණීම හා මිලදී ගැනීම පවා මරණ දඬුවම ලැබිය යුතු වරදක් බව ප‍්‍රකාශ කර තිබුණි.

පසුකලකදී යශෝධා ව්‍යාපාරයේ අධිපති යසසිරි කස්තුරිආරච්චිගෙන් ඒ කාලයේදී දේවල් සිදුවූ නියම ස්වරූපය පෙන්නුම් කරන අපූරු කතාවක් මට අසන්නට ලැබුණි. ඒ බිහිසුණු කාලයේදී ඔහුද ආරක්ෂාව සඳහා ජවිපෙ අනුගාමිකයකු බවට පත්ව සිටියේය. ඔහු ජවිපෙ නායකයන්ට වැදගත් වන්නට ඇත්තේ ඔහුට අගමැති ඞී.බී. විජේතුංගට තිබුණු සමීප සම්බන්ධය නිසා විය යුතුය. ඔහුගේ කොළඹ නිවස ජවිපෙ දේශපාලන මණ්ඩල රැස්වීම් පවත්වන ස්ථානයක් බවට පත්ව තිබුණි. විජේවීර එහි පැමිණි කිසියම් දිනකදී යශෝධාට තිබෙන ප‍්‍රශ්න මොනවාදැයි ඔහුගෙන් අසන ලදුව ඔහු විජේවීරට කියා තිබෙන්නේ දේශීය ව්‍යාපාරිකයන්ගේ සීනි වෙළෙඳාමට ලංකාවේ ඉන්දියානු වෙළෙඳුන්ගෙන් ලොකු තර්ජනයක් තිබෙන බවය. ඉන් දින කිහිපයකට පසුව පිටකොටුවේදී ඉන්දියානු සීනි ආනයනය කරන ප‍්‍රධාන පෙළේ වෙළෙන්දෙකුට වෙඩි තබා මරා දමන ලද බවත් එතැන් සිට ලංකාවේ ලොකුම සීනි ආනයනකරු බවට පත්වීමේ හැකියාව තමන්ට ලැබුණු බවත් ඔහු මට කීවේය.

එම විශේෂ අවස්ථාවේදී ඉන්දියානු හමුදා ලංකාවට නොඑන්නට සිංහල දකුණේ විජේවීරගේ කැරැුල්ල සේ ම උතුරේ ප‍්‍රභාකරන්ගේ කැරැුල්ලද ජයග‍්‍රාහී වන්නට ඉඩ තිබුණි. ඒ අවස්ථාවේදී ඒ කැරලි දෙකම ජයගන්නට නොහැකි වූයේ ඉන්දියානු හමුදාව නිසාය. ලංකාවට ආ ඉන්දියානු හමුදා කවදාවත් ආපසු නොයනු ඇති බවට ඒ කාලයේ ප‍්‍රකාශ වූ කතාද සනාථ වූයේ නැත. අවසානයේ ඉන්දියානු විරෝධය අවසන් වූයේ විජේවීරගේ ජීවිතය පමණක් නොව රටට වැදගත් කාර්යභාරයක් ඉටුකිරීමේ හැකියාව තිබූ විශාල තරුණ පිරිසකගේද ජීවිත විනාශ කරමිනි.

ආර්ථිකය විවෘත කිරීම

ජනාධිපති ජේ.ආර්. ජයවර්ධන ආර්ථිකය විවෘත කළ අවස්ථාවේදීද ඒ නිසා දේශීය ව්‍යවසායකයන් නැත්තටම නැතිවී යනු ඇතැ’යි කියන බොරු මතයක් එදා රටේ ගොඩනැගී තිබුණි. ඒ අවස්ථාවේදී මා කල්පනා කළේද ඊට සමාන ආකාරයටය. එහෙත් ඒ නිසා සිදුවූයේ දේශීය ව්‍යවසායකයන් නැත්තටම නැතිවීම නොව එම ව්‍යවසායකයන් පවත්වා ගෙන ගිය ව්‍යාපාර නූතන අවශ්‍යතාවන්ට ගැළපෙන ලෙස නවීකරණය වී තිබුණු තත්ත්වයට වඩා ප‍්‍රබල තත්ත්වයක් හිමිකර ගැනීමය. ඒ නිසා සමහර නිෂ්පාදනවල බිඳවැටීමක් ඇතිවූ බව සැබෑය. අත්යන්ත‍්‍ර පේෂ කර්මාන්තය ඒ සඳහා දැක්විය හැකි නිදසුනකි. එම කර්මාන්තයෙන් වැඩි වශයෙන් ජීවත් වූයේ ග‍්‍රාමීය ප‍්‍රදේශවල අවවරප‍්‍රසාදිත හා පීඩිත කුලවල ජනයාය. එහෙත් ඒ වෙනුවට එම ජනයාට වඩා විශාල පිරිසකට රැුකියා ලැබෙන, වඩා හොඳ ආදායම් ලැබෙන නවීන හා ප‍්‍රමාණයෙන් අතිවිශාල ඇඟලූම් කර්මාන්තයක් හිමිවිය. ඉන්පසු අත්යන්ත‍්‍ර පේෂකර්මාන්තයද නවීන වී එය ධනවතුන්ට පමණක් පරිහරණය කළ හැකි මිල අධික ඇඳුම් විශේෂයක් බවට පත්විය.

අනෙකුත් කර්මාන්ත අංශවලද ඇතිවූයේ ප‍්‍රගතියකි. ඒ කාලයේ පාවහන් නිෂ්පාදනයේදී ප‍්‍රමුඛත්වය හිමිකරගෙන සිටියේ බාටා සමාගමය. එහෙත් ආර්ථිකය විවෘත කිරීමෙන් පසු බාටා සමාගම යටපත් කොට ගෙන නැගී සිටීමට ඞීඑස්අයි වැනි දේශීය කර්මාන්තවලට හැකිවිය. මූලික කාර්මික නිෂ්පාදන කිහිපයකට සීමාවී තිබුණු ජිනසේන සමාගම ජෙට් ගුවන් යානාවලට ටයර් සපයන ප‍්‍රධාන සැපයුම්කරුවකු බවට පත්විය. අයිස්ක‍්‍රීම් කර්මාන්තය, පැණි බීම කර්මාන්තය, බිස්කට් කර්මාන්තය, චොක්ලට් කර්මාන්තය වැනි කර්මාන්තයන් අන්තර් ජාතික වශයෙන් එම පිළිගැනීමට හේතුවන තත්ත්වයකට වර්ධනය විය. අවසාන විග‍්‍රහයේදී ආර්ථිකය විවෘත කිරීම නිසා එකතැන පල්වෙන තත්ත්වයක තිබූ ආර්ථිකයේ වේගවත් ප‍්‍රසාරණයක් ඇතිවිය. ජන ජීවිතයේද විශාල දියුණුවක් ඇති කිරීමට හේතුවිය.

ඉන්දියානු වෙළෙඳපොළ

දිවයිනක් ලෙස ලංකාව පිහිටා තිබෙන්නේ ජනගහනයේ විශාලත් වයෙන් චීනයට පමණක් දෙවැනි වන රට ලෙස සැලකිය හැකි ඉන්දියාවේ කට ළඟය. ඉන්දියාව ළඟම හා ලංකාවට සිටින එකම අසල්වැසියාය. දකුණෙන්, බටහිරින් හෝ නැගෙනහිරින් අපට ළඟ වෙනත් අසල්වැසි රටවල් නැත. ලංකාව දකුණු ඉන්දියාවෙන් වෙන්ව තිබෙන්නේද සැතපුම් 22ක් පමණ වන පටු මුහුදු තීරයකිනි. ඉන්දියානු සාගරයේ පිහිටා තිබෙන දිවයිනක් ලෙස ලංකාවට ලැබෙන ඊළඟ වැදගත්කම වනුයේ මධ්‍යධරණී ලෝකය හා නැගෙනහිර ආසියාව යා කරන මුහුදු මාර්ගයක වැදගත් සන්ධිස්ථානයක පිහිටා තිබීමය.

ශ‍්‍රී ලංකාවේ දේශීය වෙළෙඳපොළට ආවේණික පුංචිකම නිසාම ශ‍්‍රී ලංකාවේ වෙළෙඳපොළ සඳහා පමණක් භාණ්ඩ නිපදවීමට කිසිදු ලොකු ආයෝජකයකු ලංකාවට එන්නේ නැත. ලොකු ආයෝජකයන් ලංකාවට එනවා නම් එනු ඇත්තේ ලංකාවේ වෙළෙඳපොළට අතිරේකව ප‍්‍රධාන කොට ඉන්දියානු වෙළෙඳපොළට භාණ්ඩ නිපදවා පහසුකම් ඇතිව එහි යැවීමේ හැකියාව ඇත්නම් පමණය. ඉන්දියාව සමග සහයෝගයෙන් වැඩ කිරීම අවශ්‍යවන්නේ ඒ සඳහා ශක්තිමත් පදනමක් ගොඩනගා ගැනීම සඳහාය. ලංකාවේ වෙළෙඳපොළට අතිරේකව ඉන්දියානු වෙළෙඳපොළ ඉලක්ක කොටගෙන විදේශීය ආයෝජකයන් ලංකාවේ කර්මාන්ත ආරම්භ කරන්නේ නම් ඉන් ලංකාවට ලැබෙන ලාභය සුළුපටු නැත. එහෙත් එවැනි ආයෝජකයන් ලංකාවට එනවා නම් එනු ඇත්තේ ලංකාවේ නිපදවන භාණ්ඩවලට විශේෂ සහන ඇතිව ඉන්දියානු වෙළෙඳපොළට යැවීමේ හැකියාව ඇත්නම් පමණය. අපට එවැනි නිදහස් අවකාශයක් ලැබෙනු ඇත්තේ අපේ වෙළෙඳපොළ සඳහා වන එම නිදහස් අවකාශය අප ඉන්දියාවටද ලබාදෙන්නේ නම් පමණය. මෙවැනි ක‍්‍රමයක් තුළ සමහර අංශවලින් අපට පාඩු සිදුවිය හැකි අතර තවත් සමහර අංශවලින් ලාභ සිදුවිය හැකිය. වැදගත් කොට සැලකිය යුත්තේ අවසාන විග‍්‍රහයේදී අපට ලැබෙන්නේ පාඩුවක්ද ලාභයක්ද යන කාරණයයි. එහිදී අපට ඉන්දියානු වෙළෙඳපොළ සැබෑ ලෙසම නිදහස්වන්නේ නම් අපට විවෘත වන වෙළෙඳපොළේ ප‍්‍රමාණය අතිවිශාලය. ඔවුන්ට විවෘත වන වෙළෙඳපොළේ ප‍්‍රමාණය ඉන්දියාවේ ප‍්‍රාන්තයක වෙළෙඳපොළ තරම් කුඩාය.

ඉන්දියාව හා චීනය

ඉන්දියාව කලාපීය බලවතා වනවාට අතිරේකව මහා බලවතකුගේ තත්ත්වය කරා වේගයෙන් ගමන් කරමින් තිබෙන රටක් ලෙස සැලකිය හැකිය. ඉන්දියාව හා චීනය අතර තරගයේදී මේ වනවිට ඉදිරියෙන් සිටින්නේ චීනය වුවත් ඉදිරියට ඒමට වැඩි අනාගත අවකාශයක් තිබෙන්නේ ඉන්දියාවටය.

චීනය සමග ගත් විට ඉන්දියාව තිබෙන දේශපාලන පදනම ඉතාමත් ශක්තිමත්ය. චීනයේ තිබෙන්නේ ඒකාධිපති ක‍්‍රමයකි. ඉන්දියාවේ තිබෙන්නේ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී ක‍්‍රමයකි. ලෝකයේ සියලූ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී රටවල් එකට ගත්තද ඒ සියලූ රටවල ජනගහනයට වඩා ඉන්දියාවේ ජනගහනය විශාලය. ඒ අර්ථයෙන් ලෝකයේ ලොකුම ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී රට බවට පත්ව තිබෙනුයේද ඉන්දියාවය.

චීනයේ මධ්‍යම පන්තියේ ඇතිවෙමින් තිබෙන වර්ධනය තුළ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී අයිතිවාසිකම් දිනාගැනීම සඳහා කෙරෙන අරගල ඉක්මනින් චීනයේ ඇතිවිය හැකිය. ඒ අරගල නිසා තාවකාලික වශයෙන් හෝ චීනයේ දේශපාලන ස්ථාවරභාවයේ කඩා වැටීමක් ඇතිවිය හැකිය. එහෙත් ඉන්දියාවට එවැනි අභියෝගයක් නැතිව ඉදිරියට යෑමේ හැකියාව පවතී. ඉන්දියාවට තිබෙන ඊළඟ වාසිය වනුයේ ඊළඟ දශක දෙකේදී චීනය මහලූ මිනිසුන්ගේ රටක් වන විට ඉන්දියාව තරුණයන්ගේ රටක් බවට පත්වීමය. චීනයට නැති ඉන්දියාවට ඇති තවත් වාසිදායක සාධකයක් වනුයේ අපනයන ආදායම හෝ ආනයන වියදම ආර්ථිකය කෙරෙහි තීරණාත්මක බලපෑමක් ඇති කළ හැකි තත්ත්වයක නොතිබීමය. තාමත් ඉන්දියාව ප‍්‍රධාන කොට නිපදවන්නේ අපනයනය සඳහා නොව ඉන්දියානු වෙළෙඳපොළ සඳහාය. ලෝක ආර්ථිකයේ ඇති කරන අර්බුදයක් ඉන්දියාවට ඇති කරන බලපෑම චීනයට ඇති කරන බලපෑමට වඩා අඩුය.

මහින්ද රාජපක්ෂ පාලන කාලයේදී ලංකාව දැඩි ඉන්දියානු විරෝධී හා බටහිර විරෝධී ප‍්‍රතිපත්තියක්ද දැඩි චීන ගැති ප‍්‍රතිපත්තියක්ද අනුගමනය කරමින් තිබෙන අවස්ථාවකදී එම ප‍්‍රතිපත්තියේ ඇති මනෝරාජික හා විනාශකාරී ස්වරූප ගැන මම අවස්ථා දෙකකදී දීර්ඝ ලිපි දෙකක් ලියා ඇත්තෙමි. මහින්දගේ එම ප‍්‍රතිපත්තිය කෙරෙහි බලපෑ න්‍යායවාදීන් කිහිපදෙනෙක් සිටියෝය. ඒ සියලූදෙනාගේ කල්පනාව වී තිබුණේ චීනය ආර්ථික ශක්තියෙන් ඇමරිකාව අබිබවා ගිය තත්ත්වයක් අත්පත් කරගනිමින් සිටින තත්ත්වය තුළ මහා බලවතා වීමේ හැකියාව තිබෙන්නේ චීනයට නිසා චීනය සමග සිටින තාක් කල් ලංකාව ඇමරිකාවට බටහිර බලවතුන්ට හා ඉන්දියාවට බියවිය යුතු නැති බවය. මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරයා ඇමරිකාව හා බටහිර බලවතුන් සමග රණ්ඩු කරන තැනකට ගියේ ඒ චින්තනයේ ප‍්‍රතිඵලයක් වශයෙනි.

රටක ආර්ථිකයේ තරම මහා බලවතා තීන්දු කරන එකම සාධකය ලෙස සැලකිය නොහැකිය. මහා බලවතා සමග කිට්ටු සහයෝගයකින් ක‍්‍රියාකරන අනෙකුත් රාජ්‍යයන්ගේ ආර්ථික බලවත්කමේ තරමද ඒ කෙරෙහි බලපායි. ඊට අතිරේකව මහා බලවතාට යුද්ධමය හා තාක්ෂණික අර්ථයෙන් තිබෙන ශක්තියේ තරමද ඒ කෙරෙහි බලපායි. ඒ සියල්ල ගත් කල චීනය සිටියේ ඉක්මනින් ඇමරිකාව පරාජය කළ හැකි තැනක නොව ඊට වඩා හුඟාක් පසුපසිනි. බටහිර කඳවුරට තිබෙන ශක්තියේ ලොකු පිරිහීමක් ඇතිවූ අවස්ථාවකදී පවා ඊළඟ මහා බලවතා තීරණය වනු ඇත්තේ එම බටහිර කඳවුර ඔවුන් පිළිගන්නා ඊළඟ බලවතා කවුද යන පදනම මතය. එහිදී විකල්ප බලවතුන් ලෙස ඉස්මතු වී සිටින්නේ චීනය හා ඉන්දියාව නම් බටහිර කඳවුරේ සහයෝගය ලැබෙනු ඇත්තේ චීනයට නොව ඉන්දියාවටය. හේතුව චීනය මෙන් නොව ඉන්දියාව පිළිගන්නා වටිනාකම් බටහිර වටිනාකම් නිසාය. ඒ අර්ථයෙන්ද එම තරගයේදී ඉදිරියෙන් ඉන්නේ චීනය නොව ඉන්දියාවය.

ඉන්දියාව හා ලංකාව

ශ‍්‍රී ලංකාවට වැඩිම ඥාතිත්වයක් තිබෙන රට ලෙස සැලකිය හැක්කේ ඉන්දියාවය. ලංකාවේ සිංහල හා දෙමළ මුල් ජනයාගේ මුල් නිජබිම වූයේ ඉන්දියාවය. බුද්ධාගම හා හින්දු යන ආගම් දෙකම ලංකාවට ලැබුණේද ඉන්දියාවෙනි. සිංහල හා දෙමළ භාෂා ලංකාවට ලැබුණේද ඉන්දියාවෙනි. ලංකාවේ සිංහල හා දෙමළ ජනයාගේ සංස්කෘතියේ මූලිකාංග ලැබුණේද ඉන්දියාවෙනි. රටවල් ආක‍්‍රමණය කිරීම හා රටවල්වලට කඩා වැදී වස්තුව කොල්ලකෑම නම්බුකාර දෙයක් ලෙස මුළු ලෝකයම සලකන යුගයකදී දකුණු ඉන්දියානු සමාජ කණ්ඩායම් හා දකුණු ඉන්දියාවේ සමහර රාජ්‍යයන් ලංකාව ආක‍්‍රමණය කොට කෙටිකාලීන වශයෙන් බලය ලබාගත් අවස්ථා සේ ම වස්තුව කොල්ලකෑමේ අවස්ථාද තිබෙන්නේය. ලංකාවද බලවත් තත්ත්වයක් හිමිකරගත් අවස්ථා කිහිපයකදී දකුණු ඉන්දියාවේ සමහර රාජ්‍යයක් ආක‍්‍රමණය කර තිබෙන අතර එම රාජ්‍යයන්ගේ වස්තුව කොල්ලකාගත් අවස්ථාද තිබෙන්නේය. එහෙත් මේ ආකාරයෙන් සිදුවූ ගැටුම් නිසා මේ දෙරට අතර තිබුණු ආධ්‍යාත්මික සම්බන්ධයේ මුළුමනින් බිඳවැටීමක් ඇතිවූයේ නැත.

එළාරට එරෙහිව දුටුගැමුණු කරන ලද යුද්ධයේදී දුටුගැමුණුගේ දස මහා යෝධයන්ගෙන් කෙනෙකු වූ ථේරපුත්තාභය යුද්ධයේ ජයග‍්‍රහණයෙන් පසු මහණවීම සඳහා තෝරාගත්තේ චෝල රටය. ලංකාවේ බෞද්ධ සාහිත්‍යයෙහි ඉතා වැදගත් හා ප‍්‍රමුඛ අංගයක් ලෙස සැලකිය හැකි අටුවා සාහිත්‍යයත් ගොඩනැංවීමට දායක වූ අටුචාවාර්යවරුන්ගෙන් වැඩිදෙනෙක් දකුණු ඉන්දියානු හිමිවරු වූහ. ලංකාව ඉන්දියාවේ කට ළඟ තිබෙන රටක් වී තිබියදී හා ඉන්දියානු සමාජ දේශපාලන හා සංස්කෘතික මහා ප‍්‍රවාහය තුළ ජීවත්වූ දිවයිනක්ව තිබියදී ලංකාව මුළුමනින් යටත් කරගනු ලැබූ රටක් බවට හෝ ඉන්දියානු මහා සමාජ-දේශපාලන සංස්කෘතික ප‍්‍රවාහය විසින් මුළුමනින් ගිලගනු ලැබූ රටක් බවට පත්වූයේ නැත. ලංකාව සිය අනන්‍යතාව ආරක්ෂා කරගැනීමට සමත් විය. ඒ හැකියාව ලංකාවට තිබුණේය. අතීතයේ එසේ වූයේ නැතිනම් වර්තමානයේ එසේවීමට ඉඩක් ඇත්තේම නැති තරම්ය.

එක්ව නැඟී සිටීම

අපට මේ රටේ පිහිටීම වෙනස් කළ නොහැකිය. ඉන්දියාව අපට සිටින ළඟම අසල්වැසියා වනවා සේ ම අපට සිටින එකම ළඟ අසල්වැසියාද වේ. අප ඉන්දියාව ඉදිරියේ දණින් වැටී ජීවත් වන රටක් බවට පත්විය යුතු නැත. එසේම ඉන්දියාවේ සතුරකු විය යුතුද නැත. ලංකාවේ යහපතට හේතුවනු ඇත්තේ ඉන්දියාව සමග අවබෝධයෙන් හා සහයෝගයෙන් ක‍්‍රියාකරන ප‍්‍රතිපත්තියකි. ඉන්දියාවට මහා බලවතකු ලෙස නැගී සිටීමට ලැබී තිබෙන ඓතිහාසික අවස්ථාවෙන් අපද ප‍්‍රයෝජනය ගත යුතුය. එය අපටද නැගී සිටීමට ලැබී තිබෙන ඓතිහාසික අවස්ථාවක් ලෙස සලකා ඉන් නිසි ප‍්‍රයෝජන ගත යුතුය.

ඉන්දියාව හා චීනය වෙළෙඳපොළ අර්ථයෙන් ගත්විට ලෝකයේ තිබෙන ලොකුම වෙළෙඳපොළ දෙක ලෙස සැලකිය හැකිය. මේ රටවල් දෙක වේගවත් ආර්ථික වර්ධනයක් පෙන්නුම් කර තිබෙන රටවල් දෙකක් බවට පත්ව තිබෙනවා සේ ම මධ්‍යම පන්තියේ වේගවත් ප‍්‍රසාරණයක් පෙන්නුම් කරන රටවල් දෙකක් ලෙසද සැලකිය හැකිය. භාණ්ඩ නිෂ්පාදනයේදී ඉතා දුර බැහැර රටවල් පවා මේ රටවල් දෙකට ප‍්‍රමුඛ වැදගත්කමක් ලබාදී තිබෙන විට ඉන්දියාවේ කට ළඟ තිබෙන රටක් වශයෙන් ලංකාවේ ඉන්දියාවේ තිබෙන එම ඉඩප‍්‍රස්ථා සැලකිල්ලට නොගන්නේ නම් එය අවාසනාවන්ත තත්ත්වයක් බව අමුතුවෙන් කිවයුතු නැත. අපට ඉන්දියානු වෙළෙඳපොළට අවශ්‍ය කරන භාණ්ඩ නිපදවීමට අවශ්‍ය කරන කර්මාන්ත ආරම්භ කිරීමට ප‍්‍රාග්ධන ශක්තියක් නැතිනම් ඒ සඳහා ශක්තිය ඇති ආයෝජකයන් ලංකාවට ගෙන්වා ගැනීමට අප උත්සාහ කළ යුතුය. ඒ හැකියාව අපට ලබාගත හැකිවනු ඇත්තේ ඉන්දියාව සමග නිදහස් වෙළෙඳාමක් පවත්වාගෙන යෑමට අවශ්‍ය කරන පුළුල් අවකාශය හිමිකර ගැනීමට අප සමත්වේ නම් පමණය.

වාණිජ මධ්‍යස්ථාන සිහිනය

මීට පෙරද සඳහන් කර තිබෙන පරිදි ලංකාව ඉන්දියාව කට ළඟ පිහිටි දිවයිනක් වනවා පමණක් නොව මධ්‍යධරණීය ලෝකය හා නැගෙනහිර ආසියාව සම්බන්ධ කරන ප‍්‍රධාන මුහුදු මාර්ගයක සංධිස්ථානයක පිහිටි දිවයිනක්ද වෙයි. ඒ මගින් වාණිජ අර්ථයෙන් ලංකාවට තිබෙන වටිනාකම අතිවිශාලය. ඒ අර්ථයෙන් ලංකාව මෙම කලාපයේ වැදගත් වාණිජ මධ්‍යස්ථානයක් බවට පත්කිරීම අළලා අගමැතිවරයා දකිමින් තිබෙන සිහිනය අවශ්‍ය නම් සැබෑ කරගත හැකි සිහිනයක් ලෙස සැලකිය හැකිය. එහෙත් අවාසනාවන්ත දේ අගමැතිවරයා තමන් දකින එම සිහිනය ජනතාවට හොඳින් පැහැදිලි කරදීමට සමත් නොවී තිබීමය. ECTA යන කෙටි නාමයෙන් හැඳින්වෙන ඉන්දියාව හා ලංකාව අතර ආර්ථික හා තාක්ෂණ සහයෝගය සඳහා වන ගිවිසුමක් තවමත් සකස් කරගෙන නැතත් ඒ සඳහා පළවී තිබෙන අදහස් වෛද්‍යවරුන්, ඉංජිනේරු වන් හා වෙනත් වෘත්තිකයන් අතර බියජනක හැඟීමක් ඇති කිරීමට හේතුවී තිබේ නම් එය අස්වාභාවික දෙයක් ලෙස සැලකිය නොහැකිය. ඔවුන් අතර එවැනි බියක් ඇතිවී තිබේ නම් එය නැති කළ යුතුව තිබෙන්නේ ඔවුන් තුළ හරි අවබෝධයක් ඇති කිරීමෙනි. ඒ සඳහා වන සිහිනයට ඔවුන්ටද එකතු කරගැනීමෙනි.

ගෝලීයකරණය

ඇතිවී තිබෙන ගෝලීයකරණය හා තවදුරටත් එම ක‍්‍රියාවලිය තුළ ඇතිවෙන්නට නියමිත වෙනස්කම් හොඳින් සැලකිල්ලට ගත් ප‍්‍රවේශයක් ලංකාවට නැතිකමද රටේ පසුගාමී ආකල්ප කෙරෙහි බලපා තිබෙන වැදගත් සාධකයක් ලෙස සැලකිය හැකිය. මනුෂ්‍ය වර්ගයාගේ ආරම්භයේ සිට වර්තමානය දක්වා ඇතිවී තිබෙන මහා විපර්යාසයක් හා ඒවාහි වේගය පිළිබඳව ඉතා වැදගත් පොත් කිහිපයක් ලියා තිබෙන එල්වින් ටොෆ්ලර්ට අනුව මනුෂ්‍ය වර්ගයාගේ අවුරුදු 50,000ක් තරම් වන ඉතිහාසයෙන් අවුරුදු 40,000ක් තරම් කාලයක් ගතකර ඇත්තේ ගල්ගුහාවලය. ඉතිරි අවුරුදු 10000න් අවුරුදු 9800ක්ම ගෙවා ඇත්තේ ගොවිතැන් කරමින් හා සතුන් ඇති කරමින් කෘෂිකාර්මිකයන් වශයෙනි. ඉන්පසු 18 වන සියවසේ සිදුවන කාර්මික විප්ලවයේ සිට එහිම අතුරු ඵලයක් වශයෙන් දැන් සිදුවෙමින් පවතින සුපිරි තාක්ෂණික විප්ලවය සඳහා ගෙවී ඇති කාලය අවුරුදු 200ක් පමණය. පළමු විප්ලවය ඇතිවන්නට අවුරුදු 40,000ක් ගියේය. දෙවැනි විප්ලවය ඇතිවන්නට අවුරුදු 9800ක් ගතවිය. තුන්වැනි විප්ලවයේ කාලය තවමත් ගතවී ඇත්තේ අවුරුදු 200ක් පමණය.

මුලදී වෙනස්කම් ඇතිවූයේ ඉතාමත් හෙමින් හෙමින්ය. පළමුවෙන් ලොකු වෙනසක් ඇතිවීමට අවුරුදු 40,000ක් හෙවත් ජීවිත කාල 645ක් ගතවිය. ඊළඟට ලොකු වෙනසක් ඇතිවීමට අවුරුදු 9800ක් හෙවත් ජීවිත කාල 158ක් ගතවිය. වර්තමානයේ අප භුක්ති විඳින සියලූ නවීන දේවල් සොයාගෙන ඇත්තේ අවුරුදු 200ක් හෙවත් ජීවිත කාල 3ක් තරම් වන කෙටි කාලපරාසයක් තුළය.

ගෝලීයකරණය රටවල් අතර තිබුණු දුරස්ථභාවය නැති කර තිබෙන අතර දේශසීමාවලට, දේශී යත්වයට, ජාතික ස්වාධිපත්‍යයට, දේශීය නීතියට හා දේශීය වෙළෙඳපොළට තිබූ වැදගත්කම හීන කර තිබෙන්නේය. දේශීය වශයෙන් උපදින මිනිසුන්ගෙන් විශාල පිරිසක් රැකියා සඳහා සේ ම ස්ථිර පදිංචිය සඳහාද විදේශ ගතවීම නූතන ලෝකයට ආවේණික වැදගත්ම ලක්ෂණයක් ලෙස සැලකිය හැකිය. මීට වසර 50කට පෙර රැකියා සඳහා හෝ ස්ථිර පදිංචිය සඳහා හෝ ලංකාවෙන් පිටස්තර විදේශ රටවල සිටි පිරිස 10000කටත් වඩා අඩුවිය හැකිය. එහෙත් වර්තමානයේ එය රටේ ශ‍්‍රම බලකායෙන් සියයට 15ක් 20ක් තරම් විශාලය. මෙම ප‍්‍රවණතාව තවදුරටත් වර්ධනය වනු නොවැළැක්විය හැකිය.

වෙනස්වීමේ වැදගත්කම

ගොඩනැගෙමින් තිබෙන මෙම නවලෝක වටාපිටාව තුළ අප අපේ රටේ දරුවන්ට අධ්‍යාපනය වශයෙන් ලබාදිය යුත්තේ ලෝකයේ ඕනෑම රටකට වලංගු පිළිගැනීමට හේතුවන අධ්‍යාපනයකි. ඔවුන්ට ගුණධර්ම වශයෙන් පුහුණු කළයුත්තේ මේ රටට වැදගත් වටිනාකම් නොව ලෝකයට වැදගත් වන වටිනාකම්ය. දේශීය භාෂා උගන්වන අතර ලෝක භාෂාවන්ටද ලොකු වැදගත්කමක් ලබාදිය යුතුය. මිනිසුන් පුහුණු කළ යුත්තේද දේශීය රැකියා වෙළෙඳපොළ අරමුණු කරගෙන නොව ලෝක රැුකියා වෙළෙඳපොළ අරමුණු කරගෙනය. උප්පැන්න, අධ්‍යාපන හෝ පුහුණු සහතික නිකුත් කළයුත්තේ ලෝකයේ වෙනත් ඕනෑම රටක පාවිච්චි කළ හැකි ආකාරයටය.

අපේ ශ‍්‍රම බලකායෙන් විශාල පංගුවක් විදේශ රටවල රැකියාවලට යන විට එහි ප‍්‍රතිඵලයක් වශයෙන් මෙහි ඇතිවන පුරප්පාඩු පිරවෙනු ඇත්තේ විදේශිකයන්ගෙනි. එම යථාර්ථය කල් තියා තේරුම් ගැනීමට සමත් විය යුතුය. දැනටම උතුරු මැද පළාතේ ගොයම් කපන හා කුඹුරු වපුරන කාලවලට දකුණු ඉන්දියාවෙන් උතුරුමැද පළාතට ශ‍්‍රමිකයෝ එති. හේතුව ඒ කාලවලට එහි ලොකු ශ‍්‍රම හිඟයක් තිබෙන නිසාය. ඉතා ඉක්මනින් මේසන් වැඩවලට හා වඩුවැඩවලටද ශිල්පීන් පිටරටවලින් ගෙන්වා ගැනීමට ලංකාවට සිදුවිය හැකිය. එම වැදගත් වෘත්තීන්ට නිසි ගෞරවය ලබාදීමට ලංකාව අසමත්වීම තුළ තරුණ තරුණියන් එම රැුකියාවලට යොමුවීමෙන් වැළකී සිටින තත්ත්වයක් ඇතිවෙමින් පවතී.

ලංකාවේ තරුණ ජනයාගේ අපේක්ෂා තේරුම් ගැනීමට ප‍්‍රයෝජනවත් තොරතුරකින් මෙම ලිපිය අවසන් කිරීම සුදුසුය. එම තොරතුරු ලබාගෙන ඇත්තේ කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලය ජර්මන් පදනමත් සමග හවුලේ කරන ලද තරුණ සමීක්ෂණයකිනි. ඊට අනුව ජනවාර්ගික භේදයකින් තොරව රටේ තරුණ පරපුරෙන් සියයට 47ක් ලංකාවේ නොව විදේශ රටවල රැුකියා කිරීමට අපේක්ෂා කරයි. ඊටත් වඩා වැදගත් දේ වනුයේ ලංකාවේ දෙමළ තරුණයන්ගෙන් සියයට 46.7ක්ද, මුස්ලිම් තරුණයන්ගෙන් සියයට 50ක්ද සිංහල තරුණයන්ගෙන් සියයට 24ක්ද අවස්ථාවක් ලැබේ නම් මුළුමනින් රට අතහැර ස්ථිර පදිංචිය සඳහා විදේශ රටක් තෝරාගැනීමට කැමැත්තෙන් සිටීමය. Youth and Social Transformation යන මාතෘකාව යටතේ මෙම සමීක්ෂණ වාර්තාව පළකර තිබෙන්නේ 2014 වසරේදීය.


වෙල්ගම බය ඇයි? III, කොමිස් මුදල රු.මිලියන 255ක්

ලසන්ත රුහුණගේ

ලංකා ගමනාගමන මණ්ඩලයට අමතර කොටස් ගෙන්වීම සඳහා පසුගිය ආණ්ඩුව සමයේ ඇති කරගත් වැඩපිළිවෙළ තුළ සිදුවූ අක‍්‍රමිකතා පිළිබඳ වූ සිදුකෙරුණාවූ රේගු පරීක්ෂණය නවතා දැමීම සඳහා රුපියල් මිලියන 125ක අල්ලස් මුදලක් ලබාගත්තේයැ’යි කියන සිදුවීම දිනෙන් දින අලූත්වෙමින් අලූත් මාතෘකා සපයමින් තිබේ.

ඊට අදාළ අලූත්ම සිද්ධිය වාර්තාවන්නේ පෙබරවාරි 24 වැනිදාය. ඒ අනුව අල්ලස් හෝ දූෂණ චෝදනා විමර්ශන කොමිසම එදින ප‍්‍රකාශ කළේ අදාළ අල්ලස් සිද්ධිය සම්බන්ධයෙන් චෝදනා එල්ල වූ රේගු අධිකාරිවරුන් දෙදෙනකු අත්අඩංගුවට ගත් බවයි. එම අල්ලස් සිද්ධියට සම්බන්ධ පළමු සැකකරුවන් පසුගිය වසරේ ඔක්තෝබර් 15 වැනිදා අත්අඩංගුවට ගැනීමෙන් පසු ඒ සම්බන්ධයෙන් අධිකරණ කටයුත්තේදී අල්ලස් හෝ දූෂණ චෝදනා විමර්ශන කොමිසම අවස්ථා කිහිපයකදීම මහේස්ත‍්‍රාත් අධිකරණයට පොරොන්දු වූයේ සිද්ධිය සම්බන්ධයෙන් සැක කටයුතු ඉහළ රේගු අධිකාරිවරුන් දෙදෙනා හැකි ඉක්මනින් අත්අඩංගුවට ගන්නා බවය. එහෙත් එය දැන් සිදුවී ඇත්තේ ඉතා ඉක්මනින් නොව පළමු සිදුවීමෙන් මාස හතරක් ගෙවීයෑමෙන් පසුය. මේ පමාව පිළිබඳව 2016 ජනවාරි 17 දින රාවය ‘අල්ලස් කොමිසම අල්ලස් ගත්තාද?’ යනුවෙන් අවධානය යොමු කළේ පමාව සම්බන්ධයෙන් අල්ලස් කොමිසමේ එම විමර්ශනයට අදාළ නිලධාරියෙකුගේ යම් ගැතිබවක් ඇති බවට කරුණු අනාවරණය වීමත් සමගය.

එම ගැතිභාවයන්ට අදාළ තවත් සිදුවීමක් පසුගිය පෙබරවාරි 16 දින ප‍්‍රකාශ වී ඇති බව රාවය පසුගිය සතියේදී අනාවරණය කරනු ලැබූ අතර? එහිදී අප පෙන්වා දුන්නේ එම අල්ලස් සිද්ධියට අදාළ මහේස්ත‍්‍රාත් අධිකරණ නඩුවේදී සැකකරුවන්ගේ නීතිඥයන් විසින් අධිකරණයට කරනු ලැබූ සැලකිරීමක්ය. එහිදී එම නීතිඥයන් කියා තිබුණේ ශ‍්‍රීලංගම සඳහා අමතර කොටස් ගෙන්වීමේ ගනුදෙනුවට අදාළ රේගු පරීක්ෂණයේ අල්ලස් කොමිසම භාරයට ගෙන ඇති මුල් ලියවිලි සහිත ලිපිගොනුවේ ඉතා වැදගත් මුල් ලියවිලි කිහිපයක් එම ලිපිගොනුවෙන් ඉවත් කර ඇති බවට තොරතුරු ලැබී ඇති හෙයින් එම ලිපිගොනුව ආරක්ෂා කරන ලෙසයි.

ඒ ආකාරයට අතුරුදන් වූ හෝ අතුරුදන්වීමට නියමිත මුල් ලියවිලි වන්නේ මෙම අමතර කොටස් ගනුදෙනුවට අදාළ කොමිස් මුදල් බෙදීයෑමේ ලියවිලි බව පසුගිය රාවය කලාප දෙකකින්ම ‘වෙල්ගම බය ඇයි?’ යනුවෙන් අප පෙන්වා දුන් අතර මෙම අමතර කොටස් ගනුදෙනුව ගැන පරීක්ෂණයේදී යමෙකු අල්ලසක් පැතීම හෝ එවැනි අල්ලසක් ලබාදී එම පරීක්ෂණ අතරමග නතර කිරීමට සැරසීම අරුමයක් නොවන්නේ මෙම අමතර කොටස් ගනුදෙනුවේ මූල්‍යමය වටිනාකම පමණක් නොව කොමිස් ගනුදෙනුවද ඉතා ඉහළ අගයක් ගැනීම නිසා බව බැහැර කළ නොහැකිය. රුපියල් මිලියන 1500ක් අල්ලස් ලෙස ඉල්ලූවායැ’යි කියන්නේ හා අවසානයේ රුපියල් මිලියන 125ක් අල්ලස් ලෙස දෙන්නට එකඟවන්නේ මේ විශාල මූල්‍යමය වටිනාකම් නිසාය.

ශ‍්‍රී ලංගම සඳහා අමතර කොටස් ගෙන්වීමේ ගනුදෙනුව සිදුකිරීම සඳහා ඇති කරන ලද දේශීය සමාගම වන ස්ටීල් ඉම්පෙක්ස් ඇන්ඞ් ඉන්ඩස්ටී‍්‍රස් ලංකා සමාගමේ ගණකාධිකාරිවරයාගේ ලැප්ටොප් පරිගණකයෙන් ලබාගෙන ඇති ගිණුම් සටහන් අනුව එම සමාගම 2011.06.09 දින සිට 2014.02.26 දින දක්වා පමණක් ඇමරිකානු ඩොලර් 8,552,851.26ක හෙවත් දළ වශයෙන් රුපියල් මිලියන 1200ක පමණ අමතර කොටස් ලංකාවට ගෙන්වා තිබේ. ඊට අමතර 2011.07.05 දින සිට 2012.02.09 දින දක්වා පමණක් ඇමරිකානු ඩොලර් 1348354.90ක හෙවත් දළ වශයෙන් රුපියල් මිලියන 190ක පමණ ටයර් ගෙන්වා තිබේ. එම ගෙන්වීම්වලදී පමණක් 27%-30% හා 8.5% වශයෙන් විවිධ ආනයනයන්වලදී ලැබී ඇති කොමිස් මුදල ඇමරිකානු ඩොලර් 1636347.14ක් හෙවත් දළ වශයෙන් රුපියල් මිලියන 230ක් පමණ වන්නේය. ඒ සඳහා අමතර වශයෙන් අමතර කොටස් වෙළෙඳාමේ 2% හා 3% වශයෙන් දක්වා ඇති හා ටයර් වෙළෙඳාමේ 3% වශයෙන් එම කාලයන්ට අදාළව දක්වා ඇති තවත් ඇමරිකානු ඩොලර් 177577.63ක් හෙවත් දළ වශයෙන් රුපියල් මිලියන 25ක පමණ මුදලක් එකතුවිය යුතුය. ඒ අනුව දළ වශයෙන් රුපියල් මිලියන 255ක පමණ මුදලක් අදාළ කාලයේදී කොමිස් වශයෙන් ලංගම අමතර කොටස් ගනුදෙනුවේදී බෙදී ගොස් ඇත. එහි තේරුම වන්නේ ටයර් ආනයනයේදී 11.5%ක් වැනි අගයකිනුත් අමතර කොටස් ආනයනයේදී 27%ත් 33%ත් අතර අගයකිනුත් වශයෙන් මුළු ආනයනවලදී දළ වශයෙන් 20%කට වැඩි කොමිස් මුදල් ප‍්‍රමාණයක් බෙදී ගොස් ඇති බවය.

එම දත්තද ශ‍්‍රී ලංගම සඳහා අමතර කොටස් හා ටයර් ආනයනයේදී ඉහත දැක්වූ කාලසීමාවට අදාළව පමණි. ඉන්පසු එම ගිවිසුම ක‍්‍රියාත්මක වූ කාලයේ (අනිවාර්යයෙන්ම 2015 ජනවාරි 8 වෙනස වන තෙක් හෝ ක‍්‍රියාත්මක වී තිබිය යුතුය.) සංඛ්‍යා දත්තද ඇතුළත් කළහොත් ඇමරිකානු ඩොලර් හෝ රුපියල් කොමිස් මුදල් තව ඉහළ යනු ඇත. ඊටත් අමතරව එම සංඛ්‍යා දත්ත තවදුරටත් ඉහළයන්නේ ශ‍්‍රී ලංගමට සැපයීම සඳහා දේශීය වශයෙන් මිලදී ගෙන ඇති අමතර කොටස්හි අගයද එකතු වූ විටය. ඒ අනුව 2011/2012 වර්ෂයේදී රුපියල් මිලියන 10 (රු. 10,600,295.18)ක්, 2012/2013 වර්ෂයේදී රුපියල් මිලියන 78 (රු. 78288588.26)ක් හා 2013/2014 වර්ෂයේදී රුපියල් මිලියන 95 (95.058,941.10) ක් දේශීය වශයෙන් අමතර කොටස් මිලදී ගැනීමට වැයකර ඇති බැවින්ය.

මේ සියල්ලම ගැන අවධානය යොමුකිරීමේදී පෙනෙන්නේ අඩු මිලට ඍජුවම නියම අමතර කොටස් ශ‍්‍රී ලංගම වෙත ලබාගැනීමේ ක‍්‍රියාවලිය බොරුවෙන් හා කොමිස්වලින් හරි අපූරුවට නිමැවී ඇති බවය. එම බොරුව හා කොමිස් මතුකර පාදා ගැනීම අල්ලසට, දූෂණයට හා මූල්‍ය වංචාවන්ට එරෙහි විමර්ශන කණ්ඩායම්වල වගකීම බව සටහන් කරමු.